Tuesday, September 30, 2008
محتشم کاشانی
سهراب سپهری
مشهد اردهال
در 42 کیلومتری کاشان در کنار روستای مشهد اردهال در پای کوهی، گنبد و بارگاهی خوش منظره با کاشیکاری طلایی و گلدسته های آبی رنگ خود نمایی می کند که آنرا بارگاه سلطان علی بن محمد باقر (ع) می گویند. مراسم مشهور قالی شویان در همین امام زاده هرساله برگزار می گردد.
کاشان
جنت و خلدی در آن، جنتیان را مَقَر (هاتف اصفهانی)
کاشان از دیرباز محل زندگی مردمان و مهد تمدن و فرهنگ بوده است. سکه های منقوش و ابنیه بجا مانده از گذشته، سیر پیشرفت و تداوم زندگی را در این ناحیه کهنسال آشکار می سازد. بعد از ظهور اسلام و اعتلای تشیع علوی، مردمان کاشان از نخستین گروندگان به مذهب شیعه بودند و شاید به این دلیل شاهان صفوی به این دیار تعلق خاطر فراوان داشتند. شاه صفی در این شهر درگذشت و شاه عباس دوم نیز در این شهر بر تخت پادشاهی نشست. عهد قاجار دوران گسترش شهر و بازسازی بناهای تاریخی پیشین و بنای عمارت های تازه بود.
یکی از پارک های شهر کاشان
این شهر فرهنگ خیز شعرای بزرگی چون کلیم کاشانی (از پیشروان شعر سبک هندی یا اصفهانی)، محتشم کاشانی (صاحب هفت بند معروف در شرح واقعه کربلا؛ به مطلع: باز این چه شورش است که در خلق عالم است) که بقعه اش همکنون از اماکن مقدس شهر کاشان به شمار می رود؛ و همچنین در عصر حاضر نابغه ای چون سهراب سپهری؛ شاعر، نقاش و هنرمند برجسته سبک رمانتیسم کشورمان (که در مشهد اردهال کاشان به خاک سپرده شده) را به خود دیده است.
از نقاط دیدنی و تاریخی کاشان آنوبانینی می تواند به: تپه های باستانی سیلک، باغ و حمام فین، بازار تاریخی کاشان، مسجد آقا بزرگ و خانه های مجلل و تاریخی: عباسیان، بروجردی ها و طباطبایی؛ اشاره کند.
منابع:
anobanini
hirssa (dot) persianblog (dot) com
دیوان اشعار، هاتف اصفهانی
کوه کرکس
روستای ابیانه
نطنز
مهمترين يادگارهای اين شهر؛ مسجد جامع، خانقاه و آرامگاه شيخ عبدالصمد هستند. این شهرستان به لحاظ قرار گرفتن در مسیر کاشان به اصفهان می تواند گردشگران بسیاری را جذب نماید. از برجسته ترین امتیازات این شهرستان؛ آب و هوای لطیف و پاک آن است که نطنز را به صورت مرواریدی سبز و پناهگاهی در برابر بیابان های گرم و سوزان کویر درآورده است. این لطافت در اکثر مناطق آن به خصوص در منطقه کوهستانی که با پوششی از سبزه زاران و چشمه سارها و بیشه ها احاطه شده بیشتر به چشم می خورد. کوه کرکس که از جمله کوه های مرکزی ایران است که با ارتفاع 3895 متر در این شهرستان واقع شده است.
نطنز در سالهای اخیر به دلیل احداث تاسیسات غنی سازی اورانیوم در آن علاوه بر اینکه در سطح کشور بسیار معروف تر شده است؛ برای جهانیان؛ خاصه کسانی که به مسائل انرژی هسته ای ایران علاقه مند هستند به نامی آشنا تبدیل گشته است.
منابع:
anobanini
natanz (dot) persianblog (dot) com
wikipedia (dot) org
نایین
نایین یا نائین یکی از شهرهای استان اصفهان در مرکز ایران است. اين شهر مركز شهرستان نايين محسوب ميشود که در منطقه دشت کویر قرار گرفته و آب و هوایی خشک و کویری دارد. نایین شهر کوچکی است که در زمان هاي گذشته از حیث جمعیت و اوضاع کلی، بهتر از امروز بوده و اغلب روستاها و آبادی های تابعه آن دارای جمعیت و آبادانی بیشتری بوده است.
تصاویری از مناطق دیدنی نایین؛ عکس از علی مجدفر
تصاویری از مناطق دیدنی نایین؛ عکس از علی مجدفر
نايين به دليل فرشهاي زيباي خود معروف است. طرح فرش نايين شهرت جهاني دارد. با اين حال فرشبافي در نايين قدمتي كمتر از ١٠٠ سال دارد. در حقيقت با افول صنعت عبابافي، صنعتگران و هنرمندان عباباف به بافتن فرش روي آوردند. پيش از فرش، كيفيت عباي نايين نيز در ايران بسيار مشهور بوده است.
تصاویری از مناطق دیدنی نایین؛ عکس از علی مجدفر
anobanini
شهر نیاسر
شهر نیاسر، مرکز بخش نیاسر از توابع شهرستان کاشان و استان اصفهان بوده و در فاصله 24 کیلومتری شمال غربی کاشان قرار دارد. شهر نیاسر از طریق اتوبان در فاصله 240 کیلومتری تهران، 260 کیلومتری شهرستان اصفهان قرار دارد. هر ساله از اواسط اردیبهشت، نیاسر به یکی از بهشت های دیدنی ایران تبدیل می شود. نیاسر یکی از مراکز مهم تولید گل محمدی، گلاب و عرقیات گیاهی در کشور است. چنین ویژگی کم نظیری به سبب قرارگیری در دامنه کوه های کرکس و وجود چشمه پر آب اسکندریه و قنات های زیادی است که محدوده هایی به وسعت 800 هکتار را به زیر کشت برده است.
منظره ای از نیاسر در ایام گلابگیری
منابع:
anobanini
niasar (dot) com
شهر قمصر
دو روزی بر بروت ری بخندیم (ملک الشعرای بهار)
شهر قمصر یکی از دیدنی ترین شهرهای استان اصفهان مخصوصا در فصل بهار است. قمصر یکی از قطب های تولید عرقیات گیاهی و گلاب در ایران است؛ که گلاب آن حتی در کشور های خارجی نیز شناخته شده بوده و دارای شهرت جهانی می باشد. این شهر همه ساله به خصوص در ایام گلابگیری که از اواسط اردیبهشت آغاز شده و تا اواخر بهار ادامه دارد، پذیرای هزاران گردشگر است. در این ایام تمام شهر پوشیده از درختان زیبا و رنگارنگ، همراه با بوی مطبوع و دلنشین گلاب و گل های محمدی است. برگزاری سالیانه جشنواره گل و گلاب در این فصل در قمصر نیز خود باعث جلب گردشگران بسیاری می شود.
طبیعت زیبا و سحرانگیز قمصر در دل کویر آن را به بهشتی برای ساکنان شهرهای اطراف تبدیل کرده است که به لحاظ خوش آب و هوا بودن، مهمان نوازی مردم آن و همچنین نزدیکی نسبی به تهران یکی از بهترین نقاط برای مسافرت های یک و دو روزه به خصوص در بهار و تابستان است.
طبیعت سحرانگیز قمصر در ایام گلابگیری؛ کاشان
مسافران علاوه بر هتل بسیار زیبای شهر می توانند از خانه های روستایی که مردم محلی با بهایی بسیار مناسب در اختیار مسافران قرار می دهند نیز استفاده کنند؛ که به عقیده آنوبانینی با توجه به آنکه این خانه ها اغلب در دل باغ های پر میوه و سر سبز و زیبا قرار دارد می تواند در نوع خود بسیار جال و خاطره انگیز باشد.
پارک های زیبای قمصر؛ استراحت گاه مسافران
منابع:
anobanini
دیوان اشعار، ملک الشعرای بهار
معرفی استان اصفهان
در جهان، تا تو ولادتگاه چونین سروی (سنایی)
استان اصفهان با مساحتی حدود ۱۰۵۹۳۷ کیلومتر مربع در مرکز ایران واقع شده و از شمال به استانهای مرکزی، قم و سمنان، از جنوب به استانهای فارس و کهکیلویه و بویراحمد، از غرب به استانهای لرستان و چهارمحال بختیاری و از شرق به استان های یزد و خراسان محدود است.
بر اساس آخرین تقسیمات كشوری، اصفهان دارای 17 شهرستان، 60 شهر، 37 بخش و 116 دهستان و مركز آن شهر اصفهان است. شهرستان های استان اصفهان عبارتند از اصفهان، اردستان، برخوار و میمه، خیمنی شهر، خوانسار، سمیرم، شهرضا، فریدن، فریدون شهر، كاشان، فلاورجان، گلپایگان، لنجان، مباركه، نائین، نجف آباد، نطنز و شاهین شهر.
در روزگاران پیش، منطقه و شهر اصفهان (سپاهان) نقش پلی را داشت که قسمتهای کم ارتفاع شرق فلات ایران را با سرزمینهای کوهستانی غرب مرتبط میساخت و برای اطراق سرمازدگان کوهستان غرب و گرمازدگان و خستگان هوای خشک شرق، محل مناسب و مطلوبی بود. در غرب استان و در کوهستان های فریدن، آثار جادهای باستانی وجود دارد که شاید بیانگر واقعیت فوق باشد. استقرار جلگه اصفهان در میان بیابانها و کوههای خشک مرکزی ایران از یک طرف و اهمیت و موقعیت ارتباطی ویژه آن در مرکز فلات پهناور ایران از طرف دیگر، تاریخ و پیشینه آن را به پیشینه کشور ایران مرتبط کرده است.
نقشه تقسیمات استان اصفهان؛ عکس از سازمان نقشه برداری و میراث فرهنگی
استان اصفهان یکی از بزرگترین مراکز تولید انواع مختلف صنایع دستی ایران به شمار میرود و از دیرباز گهواره هنرهای زیبا و صنایع دستی بوده است. تزئینات آجری، کاشی کاری، گچ بری و انواع خط در آثار تاریخی اصفهان، از قرنها پیش تا دوره معاصر، بر اطراف و جوانب منارهها و داخل و خارج مساجد و قصرها زینت بخش بوده است.
اصفهان،به نظر آنوبانینی هم به لحاظ غنی بودن از آثار متنوع باستانی و هم به دلیل وجود امکانات رفاهی مناسب برای گردشگران؛ همه ساله پذیرای تعداد بیشماری از مسافران و تورهای مسافرتی خارجی و داخلی می باشد. علاوه بر شهر اصفهان، وجود آثار باستانی و دیدنی های طبیعی در برخی دیگر از شهرهای استان همچون کاشان، قمصر، نیاسر، سمیرم،آران و بیدگل و... بر جذابیت های این استان افزوده است.
اصفهان از گذشته بسیار دور یکی از مهمترین مناطق ایران بوده است و به همین لحاظ نیز همواره مورد تاخت و تاز پادشاهان قرار گرفته است؛ که وحشیانه ترین این حملات نیز مانند بسیاری دیگر از نقاط کشور یکی حمله مغول و قتل عام مردم آن در سال634 ه.ق. (که در آن شاعر بزرگ آن دیار؛ کمال الدین عبدالرزاق اصفهانی؛ مشهور به خلاق المعانی؛ نیز به شهادت میرسد.)
و دیگر، دو بار حمله تیمور لنگ بود؛ که این سفاک، در یکی از وحشیانه ترین جنایات بشری 70 هزار نفر از مردم اصفهان را در اواخر قرن هشتم هجری قتل عام کرد و به خاک و خون کشید. اما اصفهان در طول تاریخ، شهری فرهنگ پرور بوده و بزرگان بسیاری را به ادب و فرهنگ ایران زمین تقدیم کرده است. از مهمترین این بزرگان میتوان به حمزه اصفهانی، ادیب و نویسنده بزرگ قرن چهارم هجری، جمال الدین عبدالرزاق اصفهانی و پسرش کمال الدین (خلاق المعانی) شعرای بزرگ قرن هفتم و هشتم؛ هاتف اصفهانی صاحب ترجیع بند معروف "ای فدای تو هم دل و هم جان" و... اشاره کرد.
در این میان اصفهان مامن شاعران بزرگی چون اوحدی و صائب نیز بوده است که به علت سکونت آنان در اصفهان آنها را اصفهانی نیز نامیده اند. نکته دیگری که در این زمینه قابل اشاره است آن است که به دلیل سکونت بسیاری از شاعران بزرگ سبک هندی در اصفهان به این سبک شعری که کلیم کاشانی، صائب و بیدل از بزرگان آن بوده اند سبک اصفهانی نیز می گویند.
منابع:
anobanini
fa (dot) wikipedia (dot) org
irankulturevi (dot) com
تاریخ ادبیات، دکتر ذبیح ا.. صفا
تاریخ ادبیات ایران، ادوارد براون
دیوان اشعار، سنایی غزنوی
شاهنامه، فردوسی
Tuesday, February 19, 2008
انوبانینی
نقش برجسته آنوبانيني اثري به جا مانده از "آنوبانيني" پادشاه "لولوبيها" است. "لولوبيها" از اقوام زاگرس نشين بوده و پيش از آرياييها (پارس و ماد )، در چهارهزار و هشتصد سال پيش زندگي ميكردند. نقش برجسته آنوبانيني در 120 كيلومتري كرمانشاه و در شهرستان سرپلذهاب و برصخرهاي معروف به "ميانكل" قرار دارد.
سنگ برجسته آنوبانی نی؛ سرپل ذهاب
با توجه به شباهت بسيار بين نقش برجسته آنوبانی نی و كتيبه بيستون، ميتوان مقدمات آن را براي ثبت در فهرست آثار جهاني به عنوان الحاقيه بيستون آماده كرد. اين نقش برجسته يكي ازقديميترين نقش برجستههاي كشور است كه حداقل دو هزار سال از كتيبه داريوش قديميتر است. این اثر در ارتفاع نسبتا زیادی از سطح زمین (حدودا 16 متر) و در منطقه ای دور از دسترس قرار دارد. همین عامل احتمالا مهمترین دلیل برای سالم ماندن آن در طول هزاران سال می باشد. جنگ تحمیلی در سالهای اخیر شاید بیشترین آسیب را در طول تاریخ به این اثر زده باشد. 30 درصد اين اثر بر اثر تركشهاي جنگ تحميلي عراق عليه ايران آسيب ديده است.
موقعیت سنگ برجسته آنوبانی نی و سنگ برجسته اشکانی؛ سرپل ذهاب
تصویری بازسازی شده از سنگ برجسته آنوبانی نی؛ سرپل ذهاب
“آنوباني ني پادشاه لولو بوم تصوير خويش و تصوير ني ني را بر کوه بادير نقش کرد. آن کس که اين لوح را محو کند به نفرين و لعنت آنو، آنونوم، بل، بليت، رامان، ايشتار، سين و شمش گرفتار باد و نسل او بر باد رواد”.
به دليل شباهت زياد، بسياري اعتقاد دارند كه داريوش كتيبه بيستون را با الهام از آنوبانيني بر دل كوه بيستون حك كرد. هر دو نقش در يك شاهراه ارتباطي باستاني قرار دارند. اين شاهراه پس از گذر از بيستون، طاقگرا را پشت سر ميگذارد، از سرپلذهاب محل نقش آنوبانيني ميگذرد و به بينالنهرين ميپيوندد. همچنين در هر دو نقش پادشاهان فاتح تجسم شدهاند و هر دو تير و كمان دارند. تعداد اسيران در هر دو نقش 9 نفر هستند. البته بعدها آخرين پادشاه سكاها تصوير خود را روي كتيبه بيستون نقش ميكند.
در هر دو نقش قد اسيران از قد پادشاهان كوتاهتر است. هر دو پادشاه پا روي سينه يكي از اسيران گذاشتهاند. در هر دو نقش دست اسيران از پشت بسته شده و قدرت پادشاهان به توجه و توفيق خدايان بستگي دارد. در هر دو نقش الههها نقش نماينده خدا را دارند كه حلقه قدرت را به پادشاهان ميدهند.
البته تفاوت هایی مابین این دو اثر نیز وجود دارد. برخلاف كتيبه بيستون، در نقش آنوبانيني از ملازمان خبري نيست. همچنين در كتيبه بيستون اسرا در يك صف قرار دارند اما در نقش برجسته پادشاه لولوبي اسرا در دو صف نقش شدهاند. در آنوبانيني همه اسرا برهنهاند اما در كتيبه بيستون همه لباس به تن دارند. در نقش آنوبانی نی، ايشتار اسرا و دشمنان پادشاه را خود به دست پادشاه ميدهد اما در بيستون فروهر هيچ نقشي ندارد و تنها در بالاي نقش حك شده است.
علاوه بر نقش ذکر شده، در سمت چپ رودخانه بر روی کوه دیگری در فاصله حدود 100 متری نقش دیگری وجود دارد که البته به دلیل شرایط نامساعد جوی برجستگی آن تا حد زیادی از بین رفته و در شرایط نوری خاص و با دقت فراوان می توان آنرا دید. این نقش نیز در ارتفاع و در نقطه ای صعب العبور قرار دارد. در اين نقش، تصوير دو نفر ديده مي شود. نفر سمت چپ مردي را با مشخصات آنوباني ني به حالت ايستاده و به صورت نيم رخ نشان مي دهد. وي کلاه نمدي بر سر، لباس کوتاه مطبقي بر تن، سلاحي در دست راست و کماني در دست چپ دارد و پاي چپ خود را بر روي سينه اسيري نهاده است. در مقابل او نيز رب النوعي به حالت ايستاده حجاري شده است. اين الهه نيز کلاه بزرگي بر سر و پيراهني تا مچ پا بر تن دارد. وي در حال اهداء حلقه سلطنتي به شخصيت مقابل خود است. در حدفاصل اين دو شخصيت، دايره اي نقش شده که در داخل آن ستاره اي چهار پر ديده مي شود.
یکی دیگر از نقوش برجسته آنوبانینی
نقش برجسته دوره اشکانی؛ سرپل ذهاب
موقعیت سنگ نوشته آنوبانینی؛ سرپل ذهاب
منابع:
anobanini